زندگی نامه شهیدمحمدعلی علیپور اردی
محمد برادر عزیز اگر چه می دانم که قلم زدن در مورد حیات وزندگی نیویت روح بلندت را می آزارد چرا که هرگز خوش نداشتی که از خوبیهایت سخن به میان آید ولی ما نیز برای ارج نهادن براین سراسر حیات، غرور آفرینت چاره ای جزاین را نداریم . باشد تا با تشریح آن درس حیات و شهادت بیاموزیم.
شهید محمدعلی علیپور در سال ۱۳۴۰ بخش ارد شهرستان گراش در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود و از همان اوان کودکی علاقه خاصی نسبت به اسلام وخاندان طهارت داشت در شش سالگی در راهی دبستان شد و دوره ی ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند.پس به از آن به خاطر نارسائیهایی که در محیط خانواده دامنگیرش بود نتوانست به دوره راهنمایی راه پیدا کند. البته او طی موقیعتی که در این مدت برایش پیش آمده بود برای تامین بهترمخارج روزمره خانواده اش مشغول به کارشد ولی هیچ گاه از یاد خدا ئ ائمه اطهار غافل نبود. تا اینکه برای تامین خود وخانواده اش و ادامه تحصیلاتش به قطر مراجعت نموده و فعالیت های سیاسی وی از همانجا آغاز شد.
وی در دبیرستان همیشه به عنوان فردی نمونه و متین، انقلاب اصیل اسلامی را برای دوستانش مطرح می نمودودر محیط اختناق به پخش اطلاعیه و نشریه هایی که از امام بدستش می رسید اقدام می کرد . روح بلند وفطرت پاکش باعث شد که وی به همان در آمدکمی که فراهم نموده بود قناعت ورزد واین امر مقدمه ای شد که وی به ایران برگردد تا درمتن انقلاب به فعالیت ادامه دهد.
محمد علی اخلاق بس خاص و اسلامی داشت وهرکس در اولین برخوردی که با او داشت صداقت و بی آلایش بودن او در می یافت هیچگونه تکبر در برخوردش دیده نمی شد. هر چه را می گفت و هر برخوردی که داشت همان بود که در دل نیز می پروراند. دوگانگی، گویی در وجودش مرده بود اینگونه برخورد کردن با دیگران ناشی از شخصیت مطمئن و اعتماد به نفس او بود وعشقی که به مردم بخصوص تهیدستان داشت . چرا که دوست داشتن لازمه اش برخورد صادقانه و بی غل وغش است. محمد دوست وبرادری دوست داشتنی برای همرزمانش و دوستانش بود و به همین جهت او را بسیار دوست می داشتند. جنگ تحمیلی خاطر وی راآزرده ساخته بود وچه روز و شبهایی که در مورد جنگ برای مردم صحبت می کرد تا آنان را از کربلای خونین ایران آگاه سازد از مسئولیت سنگینی که اسلام و شهدای اسلام بر دوشش گذارده بودند بخوبی آگاه بود و به خوبی احساس می نمود که تاریخ کربلا یک بار دیگر تکرار شد این بود که با ایمان استوار و پولادین برای اولین بار به عنوان تنها رزمنده ارد در مهرماه ۶۰ با این انگیزه ی حق گرفتنی است وباطل همیشه فنا ناپذیر است عازم جبهه مریوان شد ودر آنجا به مدت سه ماه با صدامیان جنگید و سپس با اینکه از ناحیه پیشانی زخمی شده بود در عملیات برون مرزی در خاک عراق با لباس کردی در یک گروه ۲۰ نفره شرکت کرد وپس از انجام ماموریت به زادگاهش بازگشت و فعالیت های در ارد انجام داد مراسم دعا کمیل را برپا نموده و به عنوان نخستین سرپرست بسیج در اردانتخاب شد وپس از تشکیل پایگاه مقاومت به فعالیت خود ادامه داد. آن روزهای آخر هاله ای از غم و اندوه چهره اش را فرا گرفته بود نگاه در چهره معصومش خاطره ناله های دردناک محرومین و مستضعفین و گریه های کودکان گرسنه و بی سرپرست و ضجه های جانسوز مردان خدا در زیر شکنجه های طولانی دژخیمان، صحنه های خون و شهادت و فریادهای سرخ تکبیر عاشقان توحید را در ذهن ها زنده می کرد تا اینکه بار دیگر از طرف بسیج لارستان درخواست نیرو شد وی این بار نیز از آنجا که عاشق رهبرش حسین زمان روح خدا خمینی کبیر بود عاشقانه ثبت نام نمود و با خانواده پر استقامتش که از زینب صبر وبردباری راآموخته اند خداحافظی کرد وعازم جبهه نبرد شد و درعملیات فتح المبین شرکت نمود. وی نخستین کس بود که با ایمان راسخ و استوار از ارد به جبهه های نبرد حق علیه باطل رفت تا اینکه دین خود را ادا نماید. واو در تاریخ ۵/ ۱/۶۱ در جبهه رقابیه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
°•┈••✾•[قـرارگـاه فـضـای مـجـازی پایـگـاه شـهـیـد مـحـمـدعـلـی عـلـیـپـور ارد]•✾••┈•°
لینک ما در فضای مجازی👇🏻
🆔https://zil.ink/pesmarad.ir
